Proost Joannes Baptista

Joannes Baptista PROOST trad in dienst van het Belgische leger in 1912. Hij was soldaat 2de klas bij het 8ste Linieregiment met stamnummer 108/56078. Hij is ingedeeld bij het 1ste Bataljon, 4de Compagnie. Het 8ste Linie vormt op oorlogsvoet samen met het 28ste de 8ste gemengde brigade die in de 4de legerdivisie vecht.

Bij de mobilisatie moet hij naar Laken. Vandaar vertrekt de eenheid met de trein naar Rhisnes. Ze moeten de vesting Namen gaan verdedigen. Het 1ste bataljon posteert op de rechteroever van de Maas te Hoei. Vanaf 14 augustus is de Duitse druk zodanig toegenomen, dat het opperbevel beslist om de Maasbruggen in Hoei te laten springen. Het 8ste Linie trekt terug naar de forten van de versterkte stelling Namen tot de algemene situatie daar kritiek wordt. Het hele front dreigt in te storten. Op 23 augustus trekt het grootste deel van het 1ste Bataljon weg uit Namen. Het regiment kan ontsnappen aan omsingeling en de Franse linies bereiken. Na een verschrikkelijke voettocht van 50 km onder de loden zon, langs vervormde wegen, gebrek aan eten en drinken komen de colonnes aan in Auvillers. Zonder beschutting slapen de uitgeputte soldaten enkele uren onder de blote hemel en trekken dan verder, nog een 20-tal km tot Liart, vandaar worden ze per trein naar Rouen gebracht.

Oorlogsvrijwilliger Deckers beschrijft in zijn dagboek wat deze soldaten meemaakten: ‘Na een verblijf van 72 uur in een beestenwagen met 46 man als haringen in een ton kunnen we eindelijk de benen strekken.’ De hele 4de Legerdivisie wordt enkele dagen later naar Le Havre gebracht. In de vroege morgen van 1 september begint daar de inscheping. Zeven schepen brengen de divisie terug naar België.

Vanaf 13 oktober verzekert het 8ste Linie een vooruitgeschoven positie ten oosten van de IJzer. Het 1ste bataljon vormt de achterhoede en vervoegt bij valavond het volledige regiment in Stuivekenskerke aan de IJzer. Het gehucht Tervaete wordt klaargemaakt om te verdedigen. Tegelijk worden verkenningsopdrachten uitgevoerd.

Op 18 oktober begint de Duitse aanval. De IJzerslag is begonnen. Hevige gevechten breken uit. De uiteengeslagen bataljons die Keiem ontvlucht zijn voor het Duitse vuur, hergroeperen in Oud-Stuivekenskerke. Keiem is een dorp, nu deelgemeente van Diksmuide, dat ten westen aan de IJzer grenst waarover de Tervatebrug ligt. In de nacht van 18 op 19 oktober is het 1ste Bataljon van het 8ste Linie belast met de algemene ondersteuning van de aanval op Keiem. De verschillende compagnies bewaken de westelijke dorpsrand en de weg van Tervaete. De operatie mislukt. Op 19 oktober doet een kanonnade de strijd weer in volle hevigheid losbarsten. De Duitsers bereiken snel Keiem en ruimen de Belgische tegenstand gemakkelijk op. De Duitse artillerie beschiet de weg van Keiem naar Tervaete (de enige terugweg naar de IJzer). Veel eenheden moeten wijken en de situatie verplicht de kolonel het gevecht af te breken. Het Duitse artillerievuur en de talrijke grachten die niet kunnen overgestoken worden maken de aftocht in open veld tot een echte ramp voor de Belgische soldaten. De soldaten zakken vaak tot hun middel weg in de modder. ’s Avonds heeft de 4de Legerdivisie geen voorposten meer op de rechteroever van de IJzer. Het 1ste Bataljon verloor bijna de helft van de manschappen: van de 816 soldaten die in de avond van 18 oktober waren vertrokken zijn er in de namiddag van 19 oktober nog 435 aanwezig op het appel. Onder de afwezigen: Joannes Baptista PROOST. Hij is vermist en wordt ook in de volgend dagen niet teruggevonden.

Zijn twee zussen die in 1923 op de Oude Vaartstraat nr. 30b wonen (waarschijnlijk is hun moeder inmiddels overleden) dringen aan dat zou onderzocht worden waar, wanneer en hoe hun broer sneuvelde en waar hij begraven is. Heel wat mogelijke getuigen worden ondervraagd, maar niemand weet iets. Aan de familie werd gezegd dat Joannes Baptista ‘aan den IJzer vermist was op 23 oktober 1914’. Ondanks een jarenlange zoektocht naar getuigen is tot op vandaag zijn graf niet gevonden.

Omdat ieder onderzoek vruchteloos blijft, wordt op 12-11-1925 toch een vonnis uitgesproken over zijn dood. Zijn overlijdensakte kan nu bijgeschreven worden in de registers van de burgerlijke stand van Turnhout. In de akte staat dat hij overleden is in Keyem op 19-10-1914 (Vonnis nr. 306/1925).

http://www.genealogieturnhout.be/Databank
http://www.forumeerstewereldoorlog.nl/viewtopic.php?t=20866&sid=d8aa0010c814c157d172e69288aa7750
http://www.donners.be/Gesneuvelden/gesneuvelden/zz06%20Claus.pdf
https://database.namenlijst.be/publicsearch/#/person/_id=9A89586B-7F06-11D3-AAFC-96E32051917D
https://www.wardeadregister.be/nl/dead-person?idPersonne=34162
https://files.warveterans.be/pdf/A47/25303.PDF