Huyghebaert Jérôme Guillaume

Jérôme Guillaume HUYGHEBAERT had zowel de Belgische als de Franse nationaliteit, maar verzaakt aan de Franse nationaliteit op 10 maart 1911 (acte de répudiation). Hij moet dat doen voor hij 21 jaar oud is. Als Belg is hij van de lichting 1910 en treedt dat jaar op 29 juni in dienst van het Belgische leger. Die dag worden hem in Brugge de Krijgswetten voorgelezen en tekent hij dat hij ze begrijpt en weet dat hij er vanaf dat ogenblik aan onderworpen is. Hij wordt te Menen ingelijfd bij het 3de regiment Jagers te Voet 4de bataljon, 4de compagnie met stamnummer 127/52606. Hij is 1,63 m groot, heeft een rond getaand gezicht, donkerblauwe ogen, een smalle haviksneus, een kleine mond met dunne lippen, kastanjebruin haar en wenkbrauwen. Op 3 oktober 1910 begint zijn actieve dienst. Op 2 december 1910 belandt hij in het hospitaal van Doornik tot 7 december 1910, op 14-03-1912 wordt hij in onbepaald verlof gestuurd, komt weer binnen op 3 juni 1912, weer onbepaald verlof op 12-06-1912 en op 01-08-1912 krijgt hij de toelating om naar het buitenland te gaan; hij is terug uit het buitenland op 7 oktober 1912; weer onder de wapens op 7 mei 1913; op 2 juni 1913 onbepaald verlof in Menen (Rijselstraat nr. 218) ; op 01-07-1913 krijgt hij weer toelating om naar het buitenland te gaan, hij is terug uit het buitenland op 24-08-1913. Deze verloven in het buitenland zijn waarschijnlijk bezoeken aan zijn familie in Halluin. Op 16-12-1913 hoort hij bij 4de bataljon, 3de compagnie van 3de Jagers te Voet. Hij heeft dan de graad van korporaal.

Op 30 juli 1914 wordt hij weder opgeroepen… en ingedeeld bij het 6de Jagers te Voet 4/III. Het 3de en 6de Jagers te Voet vormen samen de 17de gemengde brigade en zijn gekazerneerd in Doornik. Ze strijden in de 5de legerdivisie. Ze vertrekken uit Doornik op 4 augustus en nemen op 6 augustus stelling bij het veldleger op de Gete. Gezien de overmacht van de Duitsers moeten ze zich op de linker Dijle-oever terugtrekken in de beschutting van de forten van vesting Antwerpen. Op 24 augustus heeft een bloedig gevecht plaats te lmpde (Wolvertem), twee dagen later een nieuwe en geweldige botsing te Eppegem. Op 25 augustus rukt de hele divisie vooruit tussen de Zenne en het kanaal van Willebroek. Op 3 en 4 september biedt het 6de Jagers te Voet weerstand in Kapelle-op-den-Bos, tegen een veel talrijkere vijand en zijn er veel verliezen. Bij de Tweede uitval uit Antwerpen worden ze naar Eppegem en Vilvoorde gestuurd. Op 11 en 12 september verovert het regiment na hevige strijd Zemst, Den Dries en Weerde. Begin oktober verdedigt het in een tegenaanval met de bajonet Duffel en Lier, aan de Nete. Na zes uur harde strijd worden ze gedwongen hun stelling op te geven en op 7 oktober steken ze de Schelde over naar de linkeroever en de 12de staan ze aan de IJzer.

Op 14 oktober 1914 wordt Jérôme HUYGHEBAERT overgezet naar het 3de Jagers te Voet. Op 19 oktober is dit regiment bij een hevig gevecht met de Duitse voorhoede betrokken te Vladslo (op de oostelijke oever van de IJzer). Tijdens de slag aan de IJzer vecht het 3de Jagers te Voet voor Nieuwkapelle en vooral voor Pervijze waar het hardnekkig aan de vijandelijke stormlopen weerstaat, tot het op 30 oktober wordt afgelost.
Dan volgt een ellendige periode aan het front, de loopgravenoorlog. In die periode bezet het 3de Jagers te Voet achtereenvolgens verschillende sectoren: Diksmuide, Pervijze, Boezinge, …

Op 1 juli 1916 wordt Jérôme Guillaume HUYGHEBAERT geveld door obusscherven. De Colonne Ambulance van de 5de legerdivisie stelt op 1 juli 1916 te Oostvleteren een overlijdensbericht op waarin vermeld wordt dat Jérôme Guillaume HUYGHEBAERT op 1 juli 1916 om 19u15 te Boezinge ten gevolge van bomsplinters (éclats de bombes) is overleden en begraven is op de militaire begraafplaats te Westvleteren in graf nr. 106.

Bij de overlijdensakten in de registers van de burgerlijke stand van Turnhout 1916 wordt bijgeschreven: ‘zie overlijdensakten 1922 akte 147 Jérôme Guillaume HUYGHEBAERT, man van Joanna Maria Antonia HUYSMANS +Zuydschoote 01-07-1916’.

Op 16-09-1924 laat het Ministerie van Landsverdediging weten dat de rechtbank van eerste aanleg in Kortrijk op de zitting van 20-06-1924 een vonnis heeft uitgesproken over de dood van Jérôme Guillaume HUYGHEBAERT op 1 juli 1916 te Boezinge en dat de gegevens hiervan doorgegeven werden naar de gemeente Menen om bij te schrijven in de registers van de burgerlijke stand van Menen, de gemeente van zijn laatste domicilie.

Op 02-12-1920 vraagt Joanna Maria Antonia HUYSMANS, de weduwe van Jérôme Guillaume HUYGHEBAERT bij het Strijdersfonds afdeling Turnhout, de strijdersbegiftiging aan; ze woont dan op de Nijverheidsstraat nr. 36 in Turnhout.

Hij was van 1 augustus 1914 tot 1 juli 1916 (= 23 maanden en 1 dag) in frontdienst; zij heeft dus als nabestaande recht op 24 maanden aan 75 frank = 1800 frank strijdersbegiftiging, waarvan 300 frank familiebegiftiging en 500 frank herstel der haardstede, die ze al ontvangen heeft, wordt afgetrokken; ze krijgt dus in totaal nog 1000 frank.

Jérôme Guillaume HUYGHEBAERT krijgt 2 frontstrepen, hij was een vol jaar en 6 maanden in frontdienst (de 1ste frontstreep kreeg je voor 1 vol jaar, de volgende voor elke 6 maanden frontdienst).

Postuum krijgt HUYGHEBAERT de volgende onderscheidingen: Ridder in de Orde van Leopold II met palm, het Oorlogskruis met palm (postuum K.B. 19-09-1917), de Herinneringsmedaille en de Overwinningsmedaille.

De weduwe krijgt in 1925 hulp van volksvertegenwoordiger VAN HOECK uit Turnhout, die in haar naam aan het Ministerie van Landsverdediging laat weten dat op het graf van J.G. HUYGHEBAERT (nr. 106) in Westvleteren staat dat hij drager is van de onderscheiding Ridder der Kroonorde. Deze onderscheiding heeft de weduwe nooit ontvangen. Zij is draagster van het Ridderkruis Leopold II, de vergoeding aan deze onderscheiding verbonden (50 frank) heeft ze ook nog niet ontvangen. Het antwoord van het Ministerie is dat het een vergissing is dat deze vermelding op zijn grafzuil werd aangebracht, dat Jérôme niet voldoet aan de vereisten om dat ereteken te bekomen.

Op 19-09-1930 vraagt zijn weduwe, die inmiddels hertrouwd is en weer in Menen woont (op de Koninklijke Prinsstraat nr. 61) via de Nationale Strijdersbond afdeling Menen de Vuurkaart aan, ze wenst dat die in het Vlaams wordt opgesteld. Op 16-08-1938 wordt haar ‘de vuurkaart na overlijden’ toegekend, maar ze moet eerst nog een Brevet binnenbrengen (= een bewijs van burgertrouw afgeleverd op zegelvrij papier). Op 15-11-1938 krijgt HUYGHEBAERT postuum de Vuurkaart. Hij staat wel niet vermeld in het Guldenboek der Vuurkaart.

In augustus 1945 vraagt de weduwe nog een onderscheiding met zwaarden aan. Het Ministerie van Landsverdediging antwoordt hierop dat die wordt gezien als een bevordering en niet na de dood kan uitgereikt worden.

De naam van HUYGHEBAERT J. staat op het Oorlogsmonument 1914-1918 in Menen.

http://www.genealogieturnhout.be/Databank
geneanet
http://archivesdepartementales.lenord.fr/?id=recherche_etat_civil
https://www.wardeadregister.be/nl/dead-person?idPersonne=23328
https://files.warveterans.be/pdf/A33/17020.PDF
https://database.namenlijst.be/publicsearch/#/person/_id=603EE61B-297B-11D2-B12B-BE2CDE1F7030
militair dossier
http://www.tenboome.webruimtehosting.net/guldenboek/Guldenboekprojecttotaal/regimenten/3jtv.htm
http://www.forumeerstewereldoorlog.nl/viewtopic.php?t=19248&sid=bfb3721f81d8d3bdb8a6ad57b5cec498
https://www.tracesofwar.nl/sights/45569/Oorlogsmonument-Menen.htm