GOOSSENS Egied Alfons

Burgerlijke stand toestand 1910

Zoon van Karel Henri Goossens (geboren te Geel op 19 juni 1834, landbouwer) en Maria Elisabeth Bertels (geboren te Geel op 11 april 1827)

Kinderen uit dit huwelijk:

1Maria Lucie Goossens, geboren te Meerhout op 8 juni 1867

2Henri Louis Goossens, geboren te Meerhout op 22 november 1870

3 Egied Alfons Goossens, geboren te, geboren te  Meerhout op 7 maart 1882

Laatst gekend adres

Meerhout, halfweg 3. Later verhuist hij naar Hoboken, Polderstraat 3

Beroep

Hotelgarçon

Datum van overlijden

5 oktober 1914

Plaats van overlijden

Antwerpen, militair hospitaal

Begraafplaats

1^ste begraafplaats: Wilrijk, Schoonselhof (6 oktober 1914)

Andere

Gegevens

Volgens zijn militair personeelsdossier heeft hij een lengte van 1,66 meter, een rond gezicht en blonde haren en snor.

Hij is getrouwd te Meerhout op 23 september 1907 met  Maria Francisca Boons, geboren te Meerhout op 28 augustus 1876.

Kinderen uit dit huwelijk:

1 Maria Elisabeth Alfonsine, geboren te Antwerpen op 18 september 1910

2 Lucie Francisca Germaine, geboren te Antwerpen op 19 april 1914

In het militair personeelsdossier bevindt zich een handgeschreven verslag over de naoorlogse financiële toestand van de weduwe en haar twee dochters. Het verslag is opgesteld door ene Lejeune, gedemobiliseerde soldaat, op basis van een visitatie ter plaatse op 27, 28 en 29 mei 1920. De weduwe en twee dochters wonen op dat moment in Antwerpen, Lange Beeldekenstraat 193.

In het verslag lezen we dat de weduwe sinds het uitbreken van de oorlog verstoken is van het loon van haar man, dat zij schat op 7 tot 10 frank per dag. Bij het begin van het bombardement op Antwerpen slaat het kleine gezin op de vlucht. Bij hun terugkeer stellen ze vast dat onbekenden hun hele huisraad kort en klein geslagen hebben en met alle kledij aan de haal zijn gegaan. Hetgeen neerkomt op een verlies van minstens 500 frank (volgens koers van 1914). Tijdens de oorlogsjaren kan de weduwe geen betaalde arbeid uitoefenen en is enkel aangewezen op de militie- en werkloosheidsuitkering.  Pas in december 1919 ziet de weduwe kans om een handel in boter, eieren en kaas op te zetten. Ze bekomt hiervoor een lening van 1.000 frank van haar schoonzuster. 

Tijdens de bezoeken stelt Lejeune vast dat haar huidige woonst vervallen is , dat ze rond moet komen met een maandinkomen van 65 frank, aangevuld met 15 frank die ze krijgt van de onderverhuur van de mansarde en dat het gezin amper kledij of ondergoed heeft. Hij beveelt dan ook aan om de weduwe  500 frank uit te keren om haar financiële verplichtingen tegenover haar schoonzus na te komen en 500 frank om het gezin in staat te stellen kledij en ondergoed te kopen.